به گزارش پیام گلستان به نقل از بولتن نیوز؛ وقتی عشق و محبت ، احترام به والدین ، هم نوع دوستی ، غیرت و حیا ... از محتوای سریال ها و فیلم ها رخت بسته باشد ؛ تماشای غیرت برادرانه ، حمایت پدرانه وانعکاس حدیث پر محتوا و تاثیر گذار از مولا علی علیه السلام در سریالی پر مخاطب تو را به وجد می آورد !
سریال " شیدایی " که در دی ماه 90 از شبکه سه سیما پخش می شد ، با وجود کم و کاستی هایش ، حاوی پیام های قابل تقدیر وارزنده ای بود. حاوی الگوسازی صحیحی که جامعه ما به شدت تشنه آن است، نمایش ویرانگری بی حد و مرز "دروغ " و " زیاده خواهی " ، ترویج فرهنگ توبه پذیری و عفو و بخشش، نمایش رابطه هایی با اصالت، که در طوفان مصائب خم شده اما نمی شکنند.
"شیدایی" به تصویر می کشید غیرت برادرانه ای که در پس خانه جا نمانده، پدری که شرمسار از خطای فرزندش است و در تندبادهای روزگار مامنی برای نگرانی های فرزندانش می شود.
پسری که تاب نا ملایمتی پدر را ندارد و در نهایت ادب و احترام ، عفو او را طلب می کند، پسری که می آموزد بهای اشتباهش را بپذیرد و مرد شود.
به راستی چقدر خالی است جای اینگونه الگو ها در کشاکش برنامه هایی برای مخاطب عام؛ مخاطب تاثیر پذیر عام.
می شود بی آنکه تنها به فرجام نافرجام قهرمان داستان پرداخت ؛ آموخت که تصمیم گیری به موقع و صحیح می تواند فرد را از سقوط و تباهی نجات دهد؛ آموخت تا الگوی نقش بسته درون فرد در هنگام نیاز، مثبت باشد نه منفی!
می توان به جای هدایت مخاطب به چالش های منفی ؛ از راه مستقیم ... گاهی غیر مستقیم و نه معکوس تاثیر بهتری بر مخاطب گذاشت.
آنقدر در ورطه این وارونه نمایی ها فرو رفته ایم که دیگر نمایش فرجام های دنیایی اثری ندارد! ! رو آورده ایم به تصویر سازی از بهشت و جهنم و برزخ!!!
کمی جستجو کنیم ...
شاید در لایه های رنگارنگ و پر زرق و برق ظاهر برنامه هایمان گم شده باشد ؛ ارتباط با خدا ، احترام به والدین ، رابطه پر از عشق و احترام زوجین ، تربیت صحیح فرزندان ، صداقت و درستی ، آموزه های دینی ...
شاید پنهان شده اند و دستی می خواهند برای دستگیری ...
